Αναγνώστες

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Η ΜΕΛΙΝΑ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΗΔΟΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ «ΑΚΤΗ ΤΗΣ ΑΚΟΛΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΓΙΩΝ» ΣΤΗΝ ΚΡΟΑΤΙΑ! – ΜΕΡΟΣ Α΄




Συνηθίζαμε με την Κασσάνδρα να παίρνουμε μαζί μας κοινές φίλες, με σκοπό την ερωτική διασκέδαση στις ολιγοήμερες διακοπές μας στην αγαπημένη μας Κροατία.  Η σχέση μας είχε στερεές βάσεις και δεν κινδύνευε από την παρουσία τρίτου προσώπου. Είχαμε περάσει σε άλλη φάση. Παίζαμε ή αποσυρόμαστε στο «διαμέρισμα της ακολασίας» για ανάπαυση  και ανασύνταξη δυνάμεων με ή χωρίς τους ερωτικούς συντρόφοες μας.

Είχαμε αγαπήσει τη μικροκαμωμένη Φρανσιίκα με τα ονειρικά βυζάκια της και την αποτριχωμένη σπηλιά της. Είχε μάθει να λέει στα Ελληνικά τη λέξη «μουνί» Η Φράνσι ήθελε πήδημα, αλλά σύζυγός της, Κρέσι, δεν την ικανοποιούσε λόγω εθισμύ στο ποτό. Περιφερόταν με ένα μπουκάλι σλιβοβίτσα (ειδος αλκοολούχου ποτού). «Θα βάλω λικέρ στη σπηλιά μου να μυρίζει μήπως του έρθει η όρεξη»! Έτσι αναγκαστικά αναζητούσε σύντομες εξωσυζυγικές περιπέτειες. Γνωριστήκαμε και παίζαμε όλοι μαζί. Η Φράνσι ανέβαινε στον πάγκο της κουζίνας, αυνανιζόταν την ώρα που ετοίμαζα μακαρονάδα. Άντε να συγκεντρωθείς βλέποντάς την. Ευχαριστιόταν να τελειώνει στην κατσαρόλα. Μια φορά έβαλε την κουτάλα στη σπηλιά της!

Η Κασσάνδρα γελούσε  με την καρδιά της. «Θα μας πηδήξει όλους αυτή»! Μπαίναμε στο ντους, ανοίγαμε τη βρύση και αφήναμε το χλιαρό νερό να τρέξει στο σώμα μας. Μετά ξανά στο κρεβάτι για τον δεύτερο γύρο.  

Μια φορά πήραμε τη γλυκύτατη και άκρως ερωτική Μελίνα, μια 35χρονη τότε κοκκινομάλλα Ελληνίδα, παιχνιδιάρα, για τη μυήσουμε στον κόσμο της ηδονής. Της είπαμε ότι πάμε σε κέντρο παραθερισμού γυμνισμού στην Αδριατική. «Άγγελε, δεν έχω πρόβλημα να δείξω το σμιλεμένο  σώμα μου δημόσιαί, αλλά δεν θα μπορέσω να ελέγξω τις ορμές μου».

Μέσα στο διώροφο πούλμαν που μας μετέφερε από τη Βουδαπέστη στο Rovinj έγινε το «έλα να δεις». Ουγγαρέζες κάθε ηλικιας και σωματότυπου, χωρισμένες, ταξίδευαν μαζί μας για αναζήτηση ηδονής. Τέσσερις ημέρες εντελώς γυμνές γυμνού σε μεγαλο, ονειρικό κέντρο παραθερισμού, με φτηνες τιμές ήταν πρόκληση. Η Κασσάνδρα, αρχηγός όπως πάντα, η «βασίλισσα της καρδιάς μου», κάθισε στη θέση του συνοδηγού. Παραδώσαμε τα διαβαήρια στην αρχηγό μας και αποσυρθήκαμε στα πίσω καθίσματα. Η Μελίνα δεν φορούσε εσώρουχο, τι να το κάνει άλλωστε, αφού γυμνή θα περιφερόταν εκεί. «Πρόσεξε μη χύσεις εδώ μέσα και μας κράξουν». Της έβαλα πετσέτα για κάθε ενδεχόμενο. Με χάιδευε τρυφερά. «Μακάρι να είχα γαλα να σε θηλάσω, μωρό μου»!


Κατά τις 7 ρτο πρωί της Πέμπτης περάσαμε την μπάρα της «Monsena». Η χυμώδης Σαντρα μάς έδωσε το κλειδί του διαμερίοσματος. Στον πηγαιμό η Μελίνα, έκπληκτη από τη γύμνια ανδρών και γυναικών, μονολογούσε, «τι σώμα αυτός, τι βυζιά εκείνη, θέλω να τον πάρω εδώ και τώρα»!

Ήμασταν εκαντλημένοι από το πολκύωρο ταξίδι. Γδυθήκαμε, κάναμε ένα ζεστό ντους και ξαπλώσαμε αγκαλιά στην πίσω πλευρά του μικρού ξέφωτου. «Άγγελε, θα κοιμηθώ για κανένα διωρο», είπε η Κασσάνδρα. «Πάρε τη Μελίνα να της δείξεις τα κατατόπια». Εννοούσε μεταφορικά να πηδηχτούμε.

Δέκα χρόνια στο ίδιο μέρος αισθανόμουν το ρίγος της πρώτης φοράς. Οι Ρωσίδες ολόγυμνες με χρυσά ρολόγια, αλυσιδίτσα στη μέση, αποτριχωμενες, κατέβαιναν στο παραλιακό καφενείο. Πήραμε δύο πετσέτες σώματος, πιαστήκαμε χέρι-χέρι και κατηφορίσαμε στη νεροτσουλήθρα.

Η Μελίνα, ερεθισμένη από το υποβλητικό περιβάλλον, ρώτησε πότε θα της δείξω την
«ακτη της ακολασίας και των οργίων» «Οι οργιαστές αναπαύονται τώρα. Θα πάμε τα μεσάνυχτα που γίνονται οι καλύτερες φάσεις». Αγκαλιαστήκαμε και φιληθήκαμε κάπως απόμερα να μη μας παρατηρήσουν οι γυμνονόμοι του κέντρου! Ήταν καυλωμένη και οι χυμοί της έτρεχαν ποτάμι.

Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε η διοργανώτρια ομαδικών παιχνιδιών,  η «αρχιέρεια της ακολασίας», η ανεπανάληπτη Σλάβιτσα, η γυναίκα που όλοι ορέγονταν… Η σαραντάρα Κροάτισσα, η αρχιηδονίστρια που ζούσε και ανέπνεε με το gang-bang,  φίλησε σταυρωτά τη Μελίνα, της έπιασε τη σπηλιά της, άλλο που δεν ήθελε αυτή.  «Σας περιμένω τα μεσάνυχτα για το καθιερωμένο όργιο επανένωσης φίλων». «Μου έλειψε έναν χρόνο η ζεστασιά σου». Συγκινήθηκε, δάκρυσε. «Με σένα τη βρίσκω ερωτικά»!

Η Σλάβι ήταν εμφανώς ικανοποιημένη. «Μεσάνυχτα διοργανώνω προς τιμή σας ομαδικό πήδημα με ζευγάρια και επιλεγμένους άνδρες στο γνωστό μέρος».  «Η ακολασία αρχίζει στις 2 το πρωί και τελειώνει  με την ανατολή του ήλιου». «Θα γνωρίσεις την ποδολάτρισσα Μπιάνκα».

Κανονίσαμε να πάμε πέντε: η Κασσάνδρα, η Μελίνα, η Φράνσι, η Γιόζι και εγώ.  «Μελίνα μου, γλυκιά και καυλιάρα, πάμε να ξεκουραστούμε, χρειαζόμαστε να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας». Πέσαμε εξουθενωμένοι στο κρεβάτι, αλλά κάπου την έχασα. Μπήκε κάτω από το σεντόνι και μασουλούσε τον «Μίκι2». «Άγγελε, σε ευχαριστώ που με έβαλες στην ακολασία, σε ανταποδοση θα σου προσφέρω το βαθύτερο λαρύγγι που έχω κάνει». Πράγματι, τον πήρε στο στόμα της μέχρι εκεί που δεν χωρούσε και τελείωσα μέσα. Άνοιξε το στόμα της να δω το σπέρμα μου και ύστερα το κατάπιε.  Το πρωί βρήκα την Κασσάνδρα ανάμεσά μας, στις λίγες ώρες που γνωρίζονταν είχαν αναπτύξει ισχυρό δεσμό φιλίας. «Όποια περιποιείται το αγόρι μου, την αγαπώ», συμπλήρωσε η υπέροχη αυτή γυναίκα που η ζηλια ήταν άγνωστη λεξη γι' αυτήν. 

Κατεβήκαμε στο παραλιακό εστιατόριο και τα μάτια των παραθεριστών καρφώθηκαν στις λευκές λωρίδες της Μελίνας, Συγκρατημένα επιφωνήματα θαυμασμού, μερικές γλώσσες  έξω. Μια κυρία, με αμφιφυλοφιλική τάση τη χάιδεψε στη μικρή περιοχή. Η Μελίνα ζούσε το όνειρό της: κατάλαβε πόσο επιθυμητή ήταν στο κατά τάλλα αδιάφορο γυμνό κοινό.  Ανεβήκαμε στη νεροτσουλήθρα και γλιστρίσαμε.  «Κράτα με μην πέσω», γνωστό κόλπο από παλιά, για πρώτη φορά ήμουν ερεθισμένος. Έχοντας στο πλευρό μου μια ερωτική γυναίκα, δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Στη συνέχεια παραγγείλαμε δυο σφηνάκια γκράπα στο καφενείο.  Ήθελά να τη γλέιψω, να φάω το καθαρό και αστραφτερό μουνάκι της. Παραγγείλαμε παγωτό με γεύση μάνγκο και αποσυρθήκαμε στους θάμνους για αμοιβαίο γλείψιμο. Το άπλωσα στα ροδοπέταλά της και την κατέφαγα. Το κορίτσι αναστέναζε και ταυτόχρονα έχυνε, έχυνε, έχυνε…

Η Κασσάνδρα ανταπέδωσε φιλική επίσκεψη νεαρού ζευγαριού  από τη Μόσχα. Η γυναίκα με το παιδί έλειπαν στη θάλασσα, οπότε οι δυο τους τη βρήκαν με τον δικό τους τρόπο. Η καύλα δεν ελέγχεται, κακά τα ψέματα!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου