AΠΟ ΤΗ ΒΙΝΤΟΜΠΟΝΑ ΣΤΟ ΑΚΟΥΙΝΚΟΥΜ: ΜΕΡΟΣ Β΄

Ο Λεύκιος Αιμίλιος, 25 ετών, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Ρώμης, κατατάσσεται στην 8^η κοχόρτη της περίφημης Τρίτης Λεγεώνας «Italica», την οποία ο αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος (161-180) εσπευσμένα συγκρότησε το 165, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα γερμανικά φύλα που απειλούσαν τα βόρεια σύνορα της αυτοκρατορίας.

Ο νεαρός λεγεωνάριος έφυγε από τη Ρώμη με τη σύζυγό του, επίσης αριστοκρατικής καταγωγής, Φλάβια Ιουστίνα. και τις δυο βοηθούς της, παιδικές φίλες, Λίβια και Ντρουσίλα, για την έδρα της λεγεώνας στο οχυρό Castra Regina, το σημερινό Ρέγκενσμουργκ της Γερμανίας. Φεύγοντας ο πατέρας του που είχε διακριθεί σε προηγούμενους πολέμους, του υπενθύμισε τις αξίες της αρχαίας Ρώμης και ανέφερε  τα ονόματα δυο διακεκριμένων ανδρών, του Κιγκιννάτου και του Κούριου Δεντάτου, που αν και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους προς την πατρίδα, παρέμειναν απλοί και ταπεινοί, χαρακτηριστικό των παλαιών Ρωμαίων. Πήρε την ασπίδα του με το ρωμαϊκό αετό, το ξίφος του και λίγα υπάρχοντα. Η Φλάβια Ιουστίνα, στα 23 της,  εγκατέλειψε τις ανέσεις της «αιώνιας πόλης» και ακολούθησε το σύζυγό της σε άγνωστα γι’ αυτήν μέρη, χωρίς να γνωρίζει αν θα επέστρεφε στα πάτρια εδάφη.

Η Λίβια με την Ντρουσίλα προέρχονταν από κατώτερη κοινωνική τάξη με περιορισμένη μόρφωση, αποφάσισαν όμως να ακολουθήσουν τη φίλη τους. Ως γνήσια πατρικία η Φλάβια Ιουστίνα δεν ασχολείτο με καθημερινές δουλειές, όπως η παρασκευή φαγητού, το πλύσιμο ρούχων, αλλά τις άφηνε στις 20χρονες που, μεταξύ άλλων, εξυπηρετούσαν και τις σεξουαλικές ανάγκες και των δυο. Προτιμούσε την ιππασία, την τοξοβολία και τους μακρινούς περίπατους. Ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά της οικογένειάς της. Γνώρισε το Λεύκιο Αιμίλιο σε μια οικογενειακή συγκέντρωση, τον ερωτεύτηκε και προχώρησαν σε γάμο, σύμφωνα με τα ρωμαϊκά έθιμα. Ο πατέρας της ήταν συγκλητικός και υποστηρικτής του Μάρκου Αυρήλιου. Ο πατέρας του Λέυκιου Αιμίλιου είχε πάρει μέρος στις εκστρατείες του Τραϊανού στη Δακία και του Αδριανού στη Βρετανία.

Κατά τη σύντομη παραμονή του στην 8^η κοχόρτη (10 κοχόρτεις = 1 λεγεώνα) διακρίθηκε και τιμήθηκε από τον επικεφαλής της λεγεώνας. Υπηρετούσε επί πέντε χρόνια, όταν κλήθηκε να συναντήσει τον αυτοκράτορα Μάρκο Αυρήλιο που βρισκόταν στο προχωρημένο στρατιωτικό οχυρό της Βιντομπόνα (σημερινή Βιένη). Ο φιλόσοφος αυτοκράτορας ετοίμαζε το τελειωτικό χτύπημα κατά των γερμανικών φύλων, αλλά ζούσε και το δικό του προσωπικό δράμα. Μόλις είχε ολοκληρώσει τα «εις Εαυτόν» στα Ελληνικά, που αργότερα έγιναν γνωστά ως «Διαλογισμοί».  Η σύζυγός του, Φαυστίνα, είχε πεθάνει το 175 και πολλά από τα 13 παιδιά του είχαν επίσης αποβιώσει σε μικρή ηλικία. Ο 19χρονος γιος του Κόμμοδος εποφθαλμιούσε τη θέση του πατέρα του. Συνωμότες, προδότες και καιροσκόποι περίμεναν την κατάλληλη στιγμή να χτυπήσουν, σύνηθες φαινόμενο στη μέση και ύστερη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Επιπλέον είχε να αντιμετωπίσει την έξαρση της θανατηφόρου επιδημίας πανώλης που θέριζε τον πληθυσμό.

Ο Λεύκιος Αιμίλιος γονάτισε και περίμενε τις διαταγές του Μάρκου Αυρήλιου. Ο αυτοκράτορας σηκώθηκε από το θρόνο του, πλησίασε, τον χάιδεψε στο κεφάλι και του παρέδωσε ένα εμπιστευτικό έγγραφο. «Λεύκιε Αιμίλιε, αυτό το έγγραφο πρέπει να παραδοθεί στο στρατιωτικό διοικητή της ΙΙ Λεγεώνας στο Ακουίνκουμ το ταχύτερο δυνατό». «Διάλεξα εσένα για την ακεραιότητά σου».

Η αναχώρηση είχε ορισθεί για το πρωί της 15 Ιανουαρίου 180. 10 λεγεωνάριοι, συμπολεμιστές από την 8^η κοχόρτη, μαζί με τις γυναίκες και τις παλλακίδες τους και μικρό συνοδευτικό απόσπασμα θα πήγαιναν μέχρι το Carnuntum, εκεί θα επιβιβάζονταν σε μεταφορικό πλοίο του αυτοκρατορικού στόλου του Δούναβη που θα τους μετέφερε μέχρι το Brigentio της Κάτω Παννονίας. Φόρεσαν τις στολές τους, ανέβηκαν στα άλογα, οι  γυναίκες με τις παλλακίδες μπήκαν σε άμαξες και από πίσω ακολούθησαν οι πεζικάριοι. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που είδε ζωντανό το Μάρκο Αυρήλιο.

Έφθασαν αργά το απόγευμα στο Carnuntum, πρωτεύουσα της Άνω Παννονίας, και κατέλυσαν στους στρατώνες. Το πλοίο θα έφευγε τα ξημερώματα. Ευτυχώς ο Δούναβις δεν είχε παγώσει. Παρέμειναν μόνο οι δέκα λεγεωνάριοι. «Φλάβια Ιουστίνα, πάμε σε ένα μυθικό μέρος, μακριά από τον πόλεμο, εκεί που ο αυτοκράτορας έγραψε μέρος των διαλογισμών του». «Είναι το όνειρο κάθε πολεμιστή να αποσυρθεί κάποια στιγμή σε τέτοιο μέρος», Το βράδυ στη σκηνή έκαναν παθιασμένο έρωτα. Ο Λεύκιος Αιμίλιος φρόντιζε να μην τελειώνει μέσα στη γυναίκα του, αλλά προτιμούσε τη διακεκομμένη επαφή. Εκείνη απολάμβανε το σεξ και μερικές φορές φώναζε τις δυο φίλες της να μοιραστούν την εμπειρία τους. Η Λίβια με την Ντρουσίλα ειδικεύονταν στο στοματικό έρωτα, αλλά μόνο με εντολή της Φλάβια Ιουστίνα μπορούσαν να συνευρεθούν με το σύζυγό της. Όλες είχαν κάνει αποτρίχωση με καυτό κερί. Προτιμούσαν τα αποτριχωμένα μουνιά.

Το πρωί επιβιβάστηκαν στο πλοιάριο του αυτοκρατορικού στόλου του Δούναβη. Το πλοίο κατασκευασμένο ειδικά για τον ποταμό, μετέφερε αγαθά στην έδρα της Ι Λεγεώνας «Adjutrix» στο Brigentio (σημερινό  Szöny της Ουγγαρίας).  Στην έδρα της πρώτης λεγεώνας που έφερε τον τίτλο «Βοηθητική» (είχε συγκροτηθεί το 68 από το Νέρωνα), ο Λεύκιος Αιμίλιος με την κουστωδία του, αφού ανεφοδιάζονταν,  θα προχωρούσαν  με άμαξες προς τον τελικό προορισμό  τους με τη συνοδεία μικρού αποσπάσματος, αν και η περιοχή ήταν υπό ρωμαϊκό έλεγχο.

Το πλοίο ακολούθησε τη ροή του ποταμού, πλέοντας κοντά στην ακτή με ενδιάμεσες στάσεις σε μικρούς παράκτιους σταθμούς εφοδιασμού. Ήταν ένα σχετικά ήρεμο ταξίδι, αν και η Φλάβια Ιουστίνα υπέφερε από στομαχικές διαταραχές και το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής βρισκόταν ξαπλωμένη και σκεπασμένη με κουβέρτα. Οι λεγεωνάριοι βοηθούσαν το πλήρωμα, ενώ η Λίβια με την Ντρούσιλα ετοίμαζαν τα γεύματα. Τότε ο Λεύκιος Αιμίλιος συνειδητοποίησε το μεγαλείο της αυτοκρατορίας, πόσο μακριά είχαν φθάσει οι Ρωμαίοι. Η Παννονία κατακτήθηκε τον 1^ο μ.Χ. αιώνα από τις δυνάμεις του Τιβέριου που κατέπνιξε εξέγερση των Κελτών κα άλλων φύλων. Ρωμαϊκά στρατεύματα εγκαταστάθηκαν σε διάφορα σημεία της απέραντης επαρχίας που χωρίστηκε το 103 από τον αυτοκράτορα Τραϊανό στην Κάτω και Άνω Παννονία. Η Κάτω περιλάμβανε εδάφη της σημερινής δυτικής Ουγγαρίας, Κροατίας Σερβίας και Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, ενώ η  Άνω εδάφη της Αυστρίας και τμήμα της Σλοβακίας. Πρωτεύουσα της Κάτω Παννονίας έγινε το Ακουίνκουμ στην αριστερή  όχθη του Δούναβη το 106 μ.Χ. και της Άνω Παννονίας το Carnuntum περίπου την ίδια εποχή. Οι δυο οργανωμένες βάσεις ρωμαϊκού στρατού γρήγορα  εξελίχθηκαν σε αστικά κέντρα με ωραία ρυμοτομία.  Το 124 το Ακουίνκουμ αναβαθμίστηκε σε municipium και το 194 σε colonia, ενώ  ο πληθυσμός του στα μέσα του 2^ου μ.Χ. αιώνα έφθασε τις 40.000.  Ήταν ίσως το μόνο μέρος που τα σπίτια και τα δημόσια λουτρά είχαν κεντρική θέρμανση χάρη στις υπόγειες θερμές πηγές. Ο επισκέπτης σήμερα στη Βουδαπέστη παρατηρεί από τον προαστιακό σιδηρόδρομο τα ερείπια του Ακουίνκουμ με το αμφιθέατρο, στο οποίο βρέθηκαν αξιόλογα ευρήματα. Ο σταθμός του τραίνου ονομάζεται «Ρωμαϊκό λουτρό».

Στην αποικία δεν κατοικούσαν μόνο Ρωμαίοι πολίτες, αλλά και ξένοι που απολάμβαναν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες πρωτόγνωρες για τη ρωμαϊκή εποχή. Κέντρο διαμετακομιστικού εμπορίου και ο σιτοβολώνας της Παννονίας. Οι κάτοικοι διέμεναν σε περίτεχνες βίλες και είχαν ροπή προς την ακολασία, διοργανώνοντας συμπόσια και όργια στα δημόσια λουτρά. Η ανταλλαγή συντρόφων ήταν διαδεδομένη συνήθεια, αν και ο όρος αυτός ήταν άγνωστος τότε.

Στην πόλη στάθμευε η ΙΙ Λεγεώνα «Adjutrix» που είχε συγκροτηθεί το 70 από τον αυτοκράτορα Βεσπασιανό. Οι λεγεωνάριοι και των δύο προέρχονταν από πρώην ναύτες και ήταν επιφορτισμένοι με βοηθητικά καθήκοντα. Πέντε συνολικά λεγεώνες είχαν επιφορτιστεί με τη φύλαξη των συνόρων στην Παννονία.

ΟΙ ΕΣΤΙΑΔΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Κατά τις 11 ακούω χτυπήματα στην πόρτα. Είχαν έρθει οι Εστιάδες να βρουν την αρχιέρειά τους. «Μικέλα, τι συμβαίνει;» «Προσπαθούν να μάς γαμήσουν οι άπιστοι!» Τρελάθηκα. «Ποιοι άπιστοι;» «Είδαν τα μουνιά σας και σκέφθηκαν να τα γεμίσουν με τα καυλιά τους». «Η θεά Εστία δεν επιτρέπει να πηδιόμαστε με άπιστους!» Τα πήρα στο κρανίο. «Σήκωσε το χιτώνα σου να σού βάλω δάχτυλο». Η Μικέλα ήταν υγρή. «Μη μιλάς, θα σε κάνω να χύσεις με το χέρι μου». Την ξαπλώνω στον καναπέ και με γρήγορες κινήσεις τη φέρνω σε οργασμό. Η Σλάβι κρατούσε τα χέρια της. «Το εγκρίνει αυτό η θεά Εστία;» Δεν μιλούσε, απολάμβανε την πράξη. «Πάμε να δούμε τους άπιστους τώρα».

Κατεβαίνουμε στην παραλία. Η Σλάβι φωνάζει «ποιοι μαλάκες ενοχλούν τις Εστιάδες», κανείς δεν απαντάει. Η Μικέλα δείχνει δυο κρυμμένους τύπους μέσα στους θάμνους. «Τι κάνετε εκεί, αυνανίζεστε, εδώ υπάρχουν αγάμητα μουνιά, δεν ντρέπεστε».  «Δείξτε μας τα καυλιά σας, αν έχετε!». Έφυγαν αμέσως. Οι άλλες δυο Εστιάδες είχαν βάλει μπουκάλια στο μουνί τους. «Ρε Σλάβι, ποιος τους έχει βάλει τέτοιες ιδέες για άπιστους;» «Νέα κορίτσια είναι, χρειάζονται ειδική περιποίηση». «Φώναξε τις εδώ να τις αναμορφώσουμε σεξουαλικά».

Η Μικέλα, η Μαρκέλα και η Ιουλιέτα, στα 19 τους,  η επιτομή της κροατικής ομορφιάς. μελαχρινές, μετρίου αναστήματος, με καλές αναλογίες, αλλά άπειρες στο σεξ. Δεν ήταν παρθένες, αλλά είχαν επηρεαστεί απο τις παγανιστικές θεωρίες της Σλάβι και έβλεπαν τους άνδρες σαν εχθρούς. Στη Αρχαία Ρώμη οι Εστιάδες φρόντιζαν το βωμό της θεάς Εστίας και για τριάντα χρόνια έπρεπε να απέχουν από κάθε σεξουαλική επαφή με το άλλο φύλο. Αν παρέβαιναν τον όρκο τους, τις έθαβαν ζωντανές! Τα κορίτσια φορούσαν λευκούς χιτώνες και περιδέραια, αλλά τα μουνάκια τους ήταν ξυρισμένα.

Η Σλάβι τις φωνάζει κοντά μου. Πάμε να κάτσουμε κάπου ήσυχα. «Είσαι και εσύ άπιστος;» «Όχι, εγώ είμαι οπαδός του Απόλλωνα», απάντησα χαμογελώντας.  «Βγάλτε τους χιτώνες σας, ξαπλώστε στα στρώματα και αφήστε τα υπόλοιπα σε μας». Κοιτάξαμε γύρω μας αν υπήρχαν ηδονοβλεψίες. ευτυχώς ήμασταν μόνοι μας. «Βάλτε τα δάχτυλά σας στο μουνί σας και προσπαθήστε να φθάσετε σε οργασμό. Ακολούθησαν τη συμβουλή μας. «Μετά πιάστε το καυλί μου, πλέον δεν μου ανήκε. Η Μικέλα γελούσε. «Είναι ωραίο να χαϊδεύεις ανδρικό καυλί». «Τι σού έλεγα;». Η Μαρκέλα το έβαλε στο στόμα της και η Ιουλιέτα το έγλειψε. «Ανοίξτε τα πόδια σας». «Σλάβι, πάρε την Ιουλιέτα, εγώ θα ασχοληθώ με τη Μαρκέλα και η Ρόζι με τη Μικέλα». Βυθίσαμε τις γλώσσες μας μέσα τους και τις φέραμε σε οργασμό. Τα κορίτσια έχυσαν ταυτόχρονα, μάς κατάβρεξαν, αλλά καταλάβαμε ότι είχαν ευχαριστηθεί. Σηκώθηκαν και μάς αγκάλιασαν. Με έγλειψαν σαν να ήμουν σκύλος. «Να μην ξανακούσω για άπιστους». «Τώρα είστε γαμημένες και παρμένες από όλες τις τρύπες σας». Κρατώντας τα χέρια τους μπήκαμε στη θάλασσα, αγκαλιασμένοι και ευχαριστημένοι που είχαμε κάνει το καθήκον μας. Η Σλάβι ήταν  πάλι καυλωμένη. Παίξαμε μακριά γαϊδούρα στα ρηχά. Οι μικρές ρώτησαν αν μπορούν να πάρουν μέρος στο gangbang. «Βέβαια και μπορείτε». Στο τέλος της ημέρας είχαν γίνει πραγματικές γυναίκες. Η θεά Εστία είχε συντελέσει στη σεξουαλική αναμόρφωσή τους με τη βοήθεια της «αρχιέρειας της ακολασίας».

CAP D'AGDE 12291

H κυρία απολαμβάνει το καυλί στους αμμόλοφους.
Τελικά όλοι είναι απασχολήμένοι στην παραλία των ζευγαριών. Πότε κάνουν μπάνιο;
Η θάλασσα χρησιμοποιείται για ... γαμήσι!

CAP D'AGDE: ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΗΔΟΝΙΣΤΕΣ

Παθιασμένα φιλιά από ερωτευμένες ηδονίστριες με ψηλοτάκουνα
στο πιο γνωστό ηδονιστικό μέρος του κέντρου.
Εκεί κανονίζονται τα ραντεβού για το βραδινό πήδημα!

Γυμνή κυρία στο στύλο. Φοράει μόνο τα ψηλοτάκουνά της σε ροζ απόχρωση. Οι πελάτες παρακολουθούν μέχρι να τους καλέσει στην πίστα και να ξεκινήσει ομαδικό! Από το πρωί μέχρι το βράδυ πηδιούνται, πηδιούνται, πηδιούνται! Η Αγγλίδα ηδονίστρια ξέχασε να κοιμηθεί δύο εικοσιτετράωρα. Τουλάχιστον εμείς ξεκουραζόμασταν στη «Monsena»!

Τρίο στον «Κόλπο των Χοίρων»

Αναμνηστική φωτογραφία με το καυλί στο στόμα κai τη σαμπάνια! Τελικά όλοι είναι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι στην «πρωτεύουσα της ακολασίας!»
 Η ακολασία φέρνει χρήμα και ευμάρεια!

Παιχνίδι στον «Κόλπο των Χοίρων». Μετά τις 5.30μμ αρχίζουν οι παραστάσεις! Gangbang και bukkake στους αμμόλοφους! Θυμηθείτε τη νεαρή Γαλλίδα με τους 21 αυνανιστές που τελείωσαν στο πρόσωπό της, το σύζυγο να φωτογραφίζει και αυτή να παραπατάει μέχρι τη θάλασσα!

«Αν αγαπάς το Cap d'Agde, δείξε μου το μουνί σου!» Είναι το σύνθημα αυτού του ιστολόγιου. Εμείς συμπληρώνουμε: «Αν αγαπάς το Cap d'Agde, δείξε μου το μουνί σου και εγώ θα σού δείξω το καυλί μου!» Καμια γυναίκα δεν φοράει στρινγκ. Είναι το πιο άχρηστο εσώρουχο. Ακόμα και εκτός κέντρου δείχνουν το μουνί τους στους περαστικούς! Εντοπίσαμε πολλές φωτογρσφίες στο Διαδίκτυο από ευτυχισμένους ηδονιστές σε προσωπικές στιγμές. Αρκετοί έχουν θολώσει τα πρόσωπά τους, αλλά οι πιο δραστήριοι τα δείχνουν όλα!  Σκεφθείτε τι γίνεται στα σκοτεινά δωμάτια  των κέντρων διασκέδασης όπου μπερδεύονται τα γυμνά σώματα σε ένα ατελείωτο gangbang!

«Αν αγαπάς το Cap d'Agde, δείξε μου το μουνί σου!»

Είναι το σύνθημα αυτού του ιστολόγιου. Εμείς συμπληρώνουμε:
«Αν αγαπάς το Cap d'Agde, δείξε μου το μουνί σου και εγώ θα σού δείξω το καυλί μου!» Καμια γυναίκα δεν φοράει στρινγκ. Είναι το πιο άχρηστο εσώρουχο. Ακόμα και εκτός κέντρου δείχνουν το μουνί τους στους περαστικούς!

Εντοπίσαμε πολλές φωτογρσφίες στο Διαδίκτυο από ευτυχισμένους ηδονιστές σε προσωπικές στιγμές. Αρκετοί έχουν θολώσει τα πρόσωπά τους, αλλά οι πιο δραστήριοι τα δείχνουν όλα!  Σκεφθείτε τι γίνεται στα σκοτεινά δωμάτια  των κέντρων διασκέδασης όπου μπερδεύονται τα γυμνά σώματα σε ένα ατελείωτο gangbang!