Αναγνώστες

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

«ΕΜΕΙΣ ΠΗΔΙΟΜΑΣΤΕ ΟΜΑΔΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ!»





Η Σλάβιτσα, η «αρχιέρεια της ακολασίας»,  αν και δεν είχε πάει ποτέ στο Cap d'Agde, ήταν πλήρως ενημερωμένη για ό,τι συνέβαινε εκεί. Πολλά κροατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης είχαν ασχοληθεί κατά διαστήματα με την «πρωτεύουσα της ακολασίας». Είχε συγκεντρώσει όλα τα άρθρα σε ειδικό φάκελο.

Μια μέρα μού λέει «γιατί να πάω εκεί αφού έχουμε τη δική μας ακολασία εδώ». «Είναι και το οικονομικό στη μέση». Είχε δίκιο. Η οργάνωσή της ήταν μοναδική. Ετοίμαζε με λεπτομέρειες το κάθε πήδημα και κανόνιζε  τις παραμικρές λεπτομέρειες.

Κρατούσε ένα λευκό τετράδιο που το ονόμαζε «σημειωματάριο της ακολασίας». Εκεί σημείωνε τις παρατηρήσεις της και σχεδίαζε σεξουαλικά σχήματα. Ο κάθε παίκτης είχε δικό του κωδικό αριθμό, έτσι κανείς δεν καταλάβαινε τα γραπτά της. Αν δεν της άρεσε κάτι, το επαναλάμβανε. Μάς είχε διακόψει πολλές φορές προκαλώντας το θυμό της Σουζάνα, της Μαρίας και άλλων. «Σλάβι, τον έχω μέσα μου, δεν τον βγάζω επειδή δεν σού αρέσει η στάση» και κάτι τέτοια. Έδινε μεγάλη σημασία στη θέση και στους θεατές. «Όταν πηδιέστε, πρέπει να βλέπει ο ένας τον άλλον». «Πώς θα γίνει;» της έλεγα. «Τι είμαι άνθρωπος-λάστιχο;». «Αν τύχει και πάμε ποτέ στο
Cap d'Adge, θα χάσουμε την προσωπικότητά μας». «Θα μου πηδιέστε με τον οποιοδήποτε!» «Εδώ πηδιόμαστε γιατί γνωριζόμαστε μεταξύ μας!«Το πήδημα πρέπει να συνοδεύεται από χάδι και τρυφερότητα!»  Οι ηδονιστές πρέπει να είναι τρυφεροί και εκδηλωτικοί με τους συμπαίκτες τους.

Η μια αποκαλούσε τη άλλη «τσούλα», «αρχιτσούλα» και το ρήμα «γαμώ» σε όλα τα πρόσωπα και σε τρεις γλώσσες είχε την τιμητική του. Δεν άκουγες ονόματα παρά μόνο τις λέξεις «γαμημένη», «ξεσκισμένη», «παλιοτσούλα» κ.ά. Ήταν όμως ευτυχισμένες όταν τις αποκαλούσαν με αυτές τις λέξεις! Το όνομά μου σπανίως το άκουγα, προτιμούσαν το «αρσενικός τσούλος». Η Σλάβιτσα, όταν με φώναζε με αυτήν τη λέξη, καύλωνε. Μερικοί νόμιζαν ότι ήταν το όνομά μου. Άντε να εξηγήσεις τι σημαίνει «τσούλα» ή «τσούλος». «Μίκι» ονόμαζε το καυλί μου που κάθε μέρα του έβαζε διαφορετικού χρώματος καυλοδαχτυλίδι. Μιλούσαμε όταν δεν πηδιόμαστε, αλλά ήθελε να παίζει μαζί του. Μάλιστα μετά το υποχρεωτικό ξύρισμα παρουσία δεκάδων θεατών στα βράχια από τη Ροβινιώτισσα Σουζάνα, έγινε ανάρπαστο. Επικοινωνούσαμε με το χάδι. Εκεί που μιλούσαμε, έδινε εντολή να σχηματίσουμε ανθρώπινο σάντουιτς. Ενώναμε τα κορμιά μας και παρακολουθούσαμε τους άλλους. Η Σλάβιτσα βρισκόταν στην κορυφή, για να ελέγχει τους από κάτω. Είχε όμως και τις καλές στιγμές της, ήταν τρυφερή, αγαπησιάρα και εκδηλωτική.  Όταν αισθανόταν την ανάγκη να μείνουμε μόνοι, εξαφανιζόμασταν στους θάμνους ή στα βράχια της «
Valalta» προς μεγάλη απογοήτευση των υπόλοιπων. Μέναμε αρκετή ώρα αγκαλιασμένοι, χωρίς να έχουμε ερωτική επαφή, αν και ήταν εξαιρετικά δύσκολο για μένα να μείνω ήρεμος.


Βέβαια το Cap d'Agde προσφέρει μεγάλη ποικιλία σεξουαλικής διασκέδασης σε όλους τους τομείς. Στη «Μο
nsena» μετακινούμασταν από βράχια σε βράχια, χρησιμοποιούσαμε τα φυσικά βαθουλώματα που μάς προστάτευαν από τον αέρα και τους αδιάκριτους. Με είχαν τρελάνει στις παγανιστικές θεωρίες προσπαθώντας να περάσουν τη φιλοσοφική θεώρηση του gangbang ως εναλλακτικό τρόπο ζωής!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου