Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ - ΜΕΡΟΣ Ε΄

Καθισμένοι αγκαλιά με τη Μαρί-Φρανς στο μπαλκόνι του διαμερίσματος απολαμβάναμε την ηρεμία της «πρωτεύουσας της ακολασίας». Μετά το βραδινό πήδημα στο ζαχαροπλαστείο χρειαζόμασταν ανασύνταξη δυνάμεων. Βέβαια, η μόνιμα καυλωμένη γυναίκα ορεγόταν νέες περιπέτειες.

Είχε αφήσει μισάνοιχτη την πόρτα, γιατί περιμέναμε το έτερο ζευγάρι, τον Πιερ και τη Σαμπίν, τα ίχνη των οποίων είχαν χαθεί στη διαδρομή «ζαχαροπλαστείο-διαμέρισμα». Ξαφνικά, ακούμε ελαφρό κτύπημα στην πόρτα και βλέπουμε τον Πιερ αγκαλιά με μια νεότερη γυναίκα.

─ «Βρήκαμε επιτέλους το δρόμο μας μετά τη χθεσινή κραιπάλη. Να σας συστήσω, από εδώ η Οφελί, ο Μίκι και η Μαρί-Φρανς, εμένα με ξέρετε». Σηκωθήκαμε και φιληθήκαμε ή μάλλον δαχτυλωθηκαμε. Η Οφελί έπιασε το καυλί μου και του μίλησε. Χειρονομία υγιούς ηδονίστριας!
Συνήθως οι άνδρες βάζουν το δάχτυλό τους στο μουνί και οι γυναίκες χαιδεύουν το καυλί!

Περάσαμε στο καθιστικό, προσφέραμε παγωμένη λεμονάδα στο ζευγάρι και ακούσαμε την περιγραφή του μεταμεσονύχτιου ομαδικού παιχνιδιού στους αμμόλοφους. Άρχισε ο Πιερ να εξιστορεί πως γνώρισε την Οφελί.
─ «Μετά που φύγαμε από το ζαχαροπλαστείο η Σαμπίν ήθελε να δει τι παιζόταν στους αμμόλοφους. Έτσι κατευθυνθήκαμε εκεί και διαπιστώσαμε χοντρό παιχνίδι. Αχόρταγες γυναίκες κάθε ηλικίας και σωματότυπου δέχονταν κατά μέτωπο επίθεση από καυλωμένους άνδρες. Ξαφνικά, έχασα τη Σαμπίν μέσα στο πλήθος. Κάποια στιγμή άκουσα φωνές. Τρεις γυναίκες τσακώνοτναν ποια θα πρωτοπάρει αδέσποτα καυλιά στο στόμα της. Βαριές κουβέντες. “Μωρέ, τσούλα, δικά μου είναι, εγώ τα εντόπισα”. “Ναι, αλλά εγώ μπορώ να τα περιποιηθώ καλύτερα”. Πλησίασα να δω και έγινε το θαύμα, γνώρισα την Οφελί. Εκείνη χαμογέλασε. “Το καυλί του εννοεί, αυτό πήρα στο στόμα μου!”».

Η Μαρί-Φρανς είχε καυλώσει με τη συζήτηση.
─ «Ήθελα και εγώ να πηδηχτώ εκεί»!
─ «Γλυκό μου κορίτσι, δεν μπορούσες να πάρεις τα πόδια σου. Σε έφερα αγκαλιά στο διαμέρισμα».
─ «Να χάσω τέτοια φάση»;

Η Οφελί, καυλιάρα και πανέξυπνη, απάντησε,
─ «Μαρί-Φρανς, πάμε σήμερα το βράδυ να ξεζουμίσουμε όσους θέλουμε».
─ «Σίγουρα, ναι», απάντησε η Μαρί-Φρανς που έτριβε το αποτριχωμένο μουνί της.

Δεν είχαμε προλάβει να ολοκληρώσουμε την καυλοσυζήτηση, όταν εμφανίστηκε η χαμένη σύζυγος στην πόρτα. Φίλησε τον Πιερ. Κάτασπρη από την κορυφή μέχρι τα νύχια με αποξηραμένο σπέρμα.
─ «Αγάπη μου, σε έχασα στο πλήθος. Έπεσα σε μια ομάδα αγριεμένων gang-bangers και μου άλλαξαν τα φώτα». Στο σώμα της υπήρχαν έντονα τα σημάδια από το χθεσινό όργιο.
─ «Με έχυσαν δέκα τύποι. Ήμουν ευτυχισμένη»!
─ «Γιατί δεν πήγες στη θάλασσα να πλυθείς»;
─ «Ήθελα να σου παρουσιάσω αποδείξεις»!

Είχα ερεθιστεί. Έπιασα τις υπέροχες ρώγες της και τις πιπίλισα. Έκανε πως αντιστέκεται για τους τύπους, αλλά η υγρή σπηλιά της χρειαζόταν επειγόντως περιποίηση. Την οδήγησα στο μπάνιο. Αφέθηκε στα χέρια μου. Την καθάρισα και την έγλειψα. Εκείνη χάιδευε το «Μίκι2»και του μιλούσε γλυκά.

Στο διπλανό δωμάτιο η Οφελί με τη Μαρί-Φρανς έδιναν παράσταση για τον Πιερ που παρακολουθούσε αμήχανα τις δύο γυναίκες να δαχτυλώνονται. Η Οφελί απέδειξε ότι κατείχε το θέμα άριστα. Την έβρισκε και με τα δύο φύλα.

Εγώ με τη σειρά μου ανέβασα τη Σαμπίν στον πάγκο της κουζίνας, της άνοιξα τα θεσπέσια ροδοπέταλά της και ευχαριστήθηκα γλειφομούνι.

Το είδε η Μαρί-Φρανς, με γράπωσε από τη μέση και άρχισε να τρίβεται. Η Σαμπίν είχε συνεχείς οργασμούς και έχυνε παντού. Μετά ήρθαν ο Πιερ και η Οφελί και η πεντάδα συμπληρώθηκε. Τραβήξαμε τις κουρτίνες και δοκιμάσαμε διάφορα σχήματα. Πηδηχτήκαμε, γλειφτήκαμε, κατουρηθήκαμε, με λίγα λόγια πήραμε πρόγευση της νύχτας που ακολουθούσε.