Ένα από τα σχήματα που γνώρισαν άνθηση στις αρχές
της δεκαετίας του 70 ήταν ο ομαδικός γάμος που προήλθε από την ανταλλαγή ερωτικών συντρόφων έγγαμων ζευγαριών, όταν αυτοί αναζητούσαν μια ουσιαστική σχέση με τα ζευγάρια που
έπαιζαν.
Ο αριθμός των ζευγαριών που υιοθέτησαν τον ομαδικό γάμο ως εναλλακτικό τρόπο ζωής ήταν μερικές χιλιάδες, κατά τον συγγραφέα Robert Η, Rimmer (1917-2001), τά έργα του οποίου γνώρισαν τεράστια εκδοτική επιτυχία. Τα ζευγάρια, κυρίως οι τριαντάρηδες, δημουργούσαν τριάδες, τετράδες, πεντάδες και εξάδες, με επικρατέστερες τις τετράδες.
Το 1973 το ανδρικό περιοδικό «PLAYBOY» κάλεσε 12
διακεκριμένους εκπροσώπους της
σεξουαλικής επανάστασης να συζητήσουν τις νέες τάσεις σεξουαλικής συμπεριφοράς
από την ανοικτή σχέση στην ομαδογαμία. Μεταξύ των θεμάτων ήταν ο ομαδικός γάμος,
με τα υπέρ και κατά που παρατηρούνται σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν μάλιστα
υπάρχουν παιδιά. Οι ομιλητές τόνισαν τον αρνητικό αντίκτυπο στον κοινωνικό
περίγυρο.
Η ανάγκη πολλών ζευγαριών να μοιραστούν τη ζωή τους με περισσότερους ανθρώπους της ίδιας ηλικίας δημιουργούσε μικρές κοινότητες στην ίδια πόλη ή σε διαφορετικές περιοχές της Αμερικής, όταν ο ένας σύζυγος συζούσε για συγκεκριμένο διάστημα με τη σύζυγο του άλλου ζευγαριού, ή δύο γυναίκες μοιράζονταν τον ίδιο άνδρα στον ίδιο χώρο.
Τα σχήματα ήταν βραχύβια, με διάρκεια 6-12 μήνες. Το ζεύγος Larry και Joan Constantine, υπέρμαχοι του ομαδικού γάμου, εξέτασαν διεξοδικά το φαινόμενο στο έργο τους «Group Marriage» (1973), με επιχειρήματα και κατατοπιστικούς πίνακες.
Κοντολογίς, μια απλή ανταλλαγή συζύγων μπορούσε να καταλήξει σε ομαδικό γάμο. Ωραίες εποχές, απόκτηση εμπειριών και διεύρυνση οριζόντων. Βέβαια, σήμερα έχουμε τριάδες, αλλ' αυτές περιορίζονται στην απλή ερωτική επαφή. Καμιά γυναίκα δεν δέχεται να συμβιώνει με άλλη, πολύ περισσότερο δύο άνδρες με την ίδια γυναίκα. Προβλέπεται ομηρικός καβγάς!
Έφθασε ο καιρός να μιλήσουμε για τους εναλλακτικούς τρόπους σεξουαλικής συμπεριφοράς, τουλάχιστο όσοι δηλώνουν κατά της μονογαμίας ή του παραδοσιακού γάμου που διέρχεται κρίση.
Ο αριθμός των ζευγαριών που υιοθέτησαν τον ομαδικό γάμο ως εναλλακτικό τρόπο ζωής ήταν μερικές χιλιάδες, κατά τον συγγραφέα Robert Η, Rimmer (1917-2001), τά έργα του οποίου γνώρισαν τεράστια εκδοτική επιτυχία. Τα ζευγάρια, κυρίως οι τριαντάρηδες, δημουργούσαν τριάδες, τετράδες, πεντάδες και εξάδες, με επικρατέστερες τις τετράδες.
Το 1973 το ανδρικό περιοδικό «PLAYBOY» κάλεσε 12
Η ανάγκη πολλών ζευγαριών να μοιραστούν τη ζωή τους με περισσότερους ανθρώπους της ίδιας ηλικίας δημιουργούσε μικρές κοινότητες στην ίδια πόλη ή σε διαφορετικές περιοχές της Αμερικής, όταν ο ένας σύζυγος συζούσε για συγκεκριμένο διάστημα με τη σύζυγο του άλλου ζευγαριού, ή δύο γυναίκες μοιράζονταν τον ίδιο άνδρα στον ίδιο χώρο.
Τα σχήματα ήταν βραχύβια, με διάρκεια 6-12 μήνες. Το ζεύγος Larry και Joan Constantine, υπέρμαχοι του ομαδικού γάμου, εξέτασαν διεξοδικά το φαινόμενο στο έργο τους «Group Marriage» (1973), με επιχειρήματα και κατατοπιστικούς πίνακες.
Κοντολογίς, μια απλή ανταλλαγή συζύγων μπορούσε να καταλήξει σε ομαδικό γάμο. Ωραίες εποχές, απόκτηση εμπειριών και διεύρυνση οριζόντων. Βέβαια, σήμερα έχουμε τριάδες, αλλ' αυτές περιορίζονται στην απλή ερωτική επαφή. Καμιά γυναίκα δεν δέχεται να συμβιώνει με άλλη, πολύ περισσότερο δύο άνδρες με την ίδια γυναίκα. Προβλέπεται ομηρικός καβγάς!
Έφθασε ο καιρός να μιλήσουμε για τους εναλλακτικούς τρόπους σεξουαλικής συμπεριφοράς, τουλάχιστο όσοι δηλώνουν κατά της μονογαμίας ή του παραδοσιακού γάμου που διέρχεται κρίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου