Ο ιδιοκτήτης ενός swing bar στο Λος Αντζελες εξηγεί τον τρόπο λειτουργίας στην ομάδα δημοσιογράφων του έγκριτου μηνιαίου περιοδικού «Forum» Έχουν σχεδόν περάσει 45 χρόνια από τη δημοσίευση του άρθρου στο τεύχος Δεκεμβρίου 1972, αλλά τα μηνύματα παραμένουν επίκαιρα.
«Βλέπεις οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ προσεκτικοί. Μόνο μικρά ονόματα. Δεν θέλουν να γίνουν γνωστοί είτε ατομικά είτε συλλογικά. Δεν θα το αντέξουν. Είναι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, δάσκαλοι.Ακομη και μεταξύ εκείνων που έχουν έρθει κοντά για μήνες ακόμη είναι μόνο μικρά ονόματα.
Πάνω απ' αυτά υπάρχει ένας τρομερός φόβος ότι η έκθεση θα καταστρέψει αυτό που έχει συμβει εδώ, το οποίο έχει γίνει σε clubs σε όλη τη χώρα. Υπάρχει ένα άρθρο σε μια εφημερίδα και την επόμενη εβδομάδα ολοκληρη η λειτουργία [του club] σταματά. Όλοι θέλουν η σκηνή να επιβιώσει..
Ό,τι έχουμε κάνει είναι να βγάΛουμε το swinging από την παρανομία και να το φέρουμε μέσα σε δημόσιο μέρος. Έχουμε εκμηδενίσει τις ανησυχίες για έκθεση, εκβιασμό, εκμετάλλευση – όλη την ενόχληση που είναι πάντοτε μερος του swinging. Κανείς δε θέλει να διακινδυνεύσει να δει όλο αυτό να καταλήγει στον υπόνομο.
Ο Phil τότε άρχισε να μάς ξεναγεί. Πρώτα μάς σύστησε στο ζευγάρι απέναντι και ύστερα σε άλλες νέες αφίξεις καθώς περνούσαν την πόρτα. Αυτοί, με τη σειρά, μας σύστησαν σε άλλους. Καθετί ήταν στη βάση του μικρού ονόματος, αλλά σχεδόν δεν είχε σημασία. Το μέρος γέμιζε και το επίπεδο του θορύβου καθιστούσε αδύνατο να συγκρατήσυμε τα μικρά ονόματα, ή περισσότερο από κάθε τέταρτη λέξη της συνομιλίας.
Μια σύζυγος, τσαχπίνα ξανθιά, απόλυτο θηλυκό, σκαρφάλωσε στα γόνατα ενός τύπου στον οποίο μιλούσαμε. Αυτός έσφιξε με το χέρι μέρος του στήθους της και μάς είπε τι σημαντικό μικρό κορίτσι ήταν. Σημαντικό, ίσως. Μικρό, όχι.
Μια γυναίκα στην άλλη πλευρά μας έπαιξε ένα σύντομο αλλά ενδιαφέρον παιχνίδι αρπαγής με μένα [προφανώς δεν ήξερε την ιδιότητα του δημοσιογράφου], ενώ συνομιλούσε έντονα με κάποιον άλλο για, νομίζω, φύλαξη νηπίων. Άλλο κοριτσι εξήγησε στη συνοδό μου ότι μπορούσαν να ερχονται στο club μόνο κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, επειδή περνούσαν τα καλοκαιριάτικα σαββατοκύριακα σε συγκρότημα προκατασκευασμένων οικίσκων για swingers. [Οι swingers της εποχής εκείνης απολάμβαναν το ερωτικό παιχνίδι].
Κάποιος αναζήτησε έναν σημαντικό φωτογράφο ο οποίος υποτίθεται ότι θα κάλυπτε ένα σαββατοκύριακο στο κεντρο παραθερισμού (ντυμένες και αθώες φωτογραφίες μόνο), αλλά δεν είχε βγει από το δωμάτιο για τρεις ολόκληρες ημέρες.
Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι το swinging είναι δημιούργημα των ανθρώπων της διπλανής πόρτας, παρά τις προσπάθειες κάποιων να το συνδέσουν με την οικονομική άνεση. Τρανταχτό παράδειγμα η λειτουργία του κάμπινγκ για swingers στη νότιοαανατολική Γαλλία, με το όνομα «Μαύρο Διαμάντι» που σημειώνει μεγάλη επιτυχία, το τρίτο στη σειρα που λειτοργεί στη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου