TO «ZΩΓΡΑΦΙΣΜΑ» ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ

Reblogged from tastemycream.tumblr.com

Πριν φύγουμε από την «ακτή της ακολασίας», τη λατρεμένη «Punta Križ», τα κορίτσια παραπονέθηκαν ότι δεν τα «ζωγραφίσαμε», όπως έκαναν άλλα ζευγάρια. «Δηλαδή», είπε η Σλάβι, «θέλατε να σας ζωγραφίσουν άγνωστοι ηδονοβλεψίες;». «Τόση ανάγκη είχατε το «ζωγράφισμα;».


«Σας υπενθυμίζω ότι εμείς πηδιόμαστε μόνο με φίλους μας και δεν καλούμε ξένους στην παρέα μας». Η Σουζάνα ανέβηκε βιαστικά από το βαθούλωμα. Η Σλάβι παρατήρησε στεγνό σπέρμα στα μαλλιά της. «Σούζι, τι έγινε;». «Έκανα ροβινιώτικη πίπα σε δύο πελατες και τελείωσαν στα μαλλιά μου!». «Πρέπει να πλυθείς, δεν μπορείς να κατέβεις στην πόλη σ' αυτή την κατάσταση». «Εγώ ξέρω ότι ζωγραφίζουν πρόσωπα, όχι μαλλιά». «Μπορεί να είχαν πιει σλιβοβίτσα και να μην έβρισκαν το στόχο!». Είχα βαρεθεί να ακούω τα ίδια και τα ίδια. Μεθυσμένοι άνδρες που δεν ξεχώριζαν  τις τρύπες των γυναικών!». Γυναίκες που έβρισκαν αδέσποτα καυλιά στις μασχάλες τους!


Η Φράνσι συνεχώς με προκαλούσε να τη «ζωγραφίσω» στο βαθούλωμα». «Φράνσι, παραπονέθηκε η Κάσι, παραφέρεσαι». «Μίκι, κανείς δεν με φροντίζει εδώ». «Όχι παράπονα». «Πηδηχτήκαμε αρκετές φορές σε βάρος των αρχών του ομαδικού παιχνιδιού». «Βάλε τον άνδρα σου να σε ζωγραφίσει». «Αυτός πηδάει μόνο την Παυλίνα». «Είμαι εξαντλημένος». «Ίσως αύριο, αν σηκωθείς πρωί, θα πάμε στο βαθούλωμα  να σε ζωγραφίσω!». Γέλασε, με έσφιξε στην αγκαλιά της. Άρχισα να την πηγαίνω. Πηδούσα ξένη γυναίκα και δεν φρόντιζα τη δική μου. Κάποιο θα έβρισκε και εκείνη. Οι επισκέψεις στα γειτονικά διαμερίσματα δεν ήταν και τόσο αθώες, όπως έμαθα αργότερα. «Πάω να δω τον/την τάδε, σήμαινε θέλω να πηδηχτώ μαζί του/της».   


Καμάκωναν γυναίκες ή άνδρες στην πισίνα και μετά τους καλούσαν στα ιδιαίτερα. Ξεκινούσαν από γυμνή φωτογράφιση και προχωρούσαν σιγά-σιγά. Από το 223 περνούσε κόσμος. Άλλη να δανειστεί καφέ, ζάχαρη ή να της δείξω δήθεν πώς λειτουργεί το γκάζι. Στην πραγματικότητα επιζητούσαν ένα γρήγορο πήδημα στον πάγκο της κουζίνας.

«Πρέπει να βρω άνδρες να μας ζωγραφίσουν ομαδικά». «Για πάρτη μου χρειάζομαι τουλάχιστο πέντε», «Θέλω να αισθανθώ το ζεστό σπέρμα στο πρόσωπό μου». «Ζήλεψα τις άλλες στην παραλία», μονολογούσε η Φράνσι. «Η Μπλάνκα δέχτηκε ομαδικό ζωγράφισμα από οκτώ τύπους!». «Ναι, κάλεσε οκτώ αυνανιστές που τον έπαιζαν δίπλα της!». «Πήγαινε να πλυθείς στη θάλασσα». «Κορίτσια, να βάλετε φιλέ να μην κολλήσουν στα μαλλιά σας». Ωραία συζήτηση είχαμε ανοίξει. Γύρω μας διάφοροι τύποι και μερικές γυναίκες παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον τη συζήτηση. Η Σλάβι δαχτύλωνε δυο ασυνόδευτες γυναίκες και προσπαθούσε να μασουλήσει συγχρόνως καυλιά. Εμφανίστηκε η Μπλάνκα, κάτασπρη – ουσιαστικά δεν έβλεπε από τα χύσια. Παρακαλούσε την Παυλίνα να την οδηγήσει στο νερό! Εκείνη όμως τροφοδοτούσε τον Κρέσι με ροβινιώτικο γάλα. Πήρα την Μπλάνκα που απέσπασε ευμενή σχόλια από τους οργιαστές και την οδήγησα στο νερό.. Η Κασι ζήλεψε και φώναξε, «Μίκι, αστην μόνη της να πλυθεί!».  Βούτηξε στο νερό και βγήκε καθαρή. Στο σκαλοπάτι δυο αυνανιστές τελείωσαν στα βυζιά της.  Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια παρατηρούσα χυμένα χαμογελαστά πρόσωπα γυναικών.

Συμφωνήσαμε να συναντηθούμε το απόγευμα της επόμενης με τη δροσιά. άσχετα αν θα πήγαινα με τη Φράνσι για προθέρμανση. όσο ο Κρέσι ήταν απασχολημένος με την Παυλίνα. Εγώ την έβρισκα με τη Φράνσι. Λάτρευα τα βυζιά και το άτριχο μουνί της. Είχε εκπληκτικό σώμα και ήθελε πήδημα όλη την ώρα. Το μόνο μειονέκτημα ήταν ότι δεν είχε γάλα.